We reizen enkele forten verder voor een uitgestelde match op een dinsdagavond, met een prachtig weertje. Onze ploeg trekt ten strijde met Louiza, Wenke, Finn en Tuur in de aanval, Lora, Sue, Lee en Sep verdedigen.
Bij het begin moeten beide ploegen even aftasten, maar het spel komt al gauw vlot op gang. HMKC scoort de opener via een ver schot. We kunnen al snel de gelijkmaker scoren via Tuur, die uit de rebound wegstapt en binnen schiet. Er wordt gewisseld van kant en ons nieuwe aanvalsviertal is duidelijk in form. De combinaties komen er vlot, kansen bij de vleet. Het is vooral Lee die op snelheid inside niet te stoppen is. De steunen worden door Sue en Lora mooi getimed gebracht. Het doelpunt valt echter niet. Aan de andere kant kan de 2-1 vanop de stip worden gemaakt. Het tempert ons enthousiasme niet, want onze spelers blijven goed samen spelen tot goeie kansen. Wanneer de bal naar de tegenpartij gaat wordt met herhaald succes geknokt om hem te onderscheppen. Onder andere Sep, Lee en Wenke heroveren de bal. De coaches van Hoboken nemen een time out, ook zij zien dat de match niet zomaar zal worden binnengehaald. Lee alweer knap inside, versiert een penalty. Helaas, de zo verdiende goal voor onze snelheidsduivel komt niet. Aan de andere kant lukt scoren wel, via een mooie wegstapper van HMKC wordt het 3-1, meteen de ruststand.
Met hernieuwde energie gaan we de tweede helft in. Een frisse Mats komt ons versterken. Het tempo gaat weer goed omhoog, al is het soms moeilijk om te passen met het lengte-overwicht van de roodblauwen. Met twee perfect getimede steunen bedienen Louiza en Wenke Finn, we krijgen weer een strafworp. Ook deze mist helaas het doel. We blijven knokken, nu ook met Flore tussen de lijnen. Onze verdediging levert knap werk en Lora doet wat ze als de beste kan, de rebounds stelen. Toch vindt HMKC weer het gaatje. Ook onze coaches nemen nu een time out om de ploeg wat extra instructies te geven. Wanneer Finn Mats inside kan aanspelen, mogen we alweer vanop 2,5 meter proberen. Derde keer is scheepsrecht denkt Mats, hij kan ons op 4-2 brengen. We blijven hard werken en hebben alles gegeven maar de energietank geraakt leeg en het tempo zakt een beetje. Hoboken kan nog uitlopen tot 6-2.
Wil dat zeggen dat we slecht gespeeld hebben? Nee! Er werd gestreden, goed gecombineerd, samen gewerkt. Sommige van de doelpunten die we tegen krijgen, komen er doordat we nodige keuzes maken in verdediging. We hebben door die keuzes ook meermaals de bal wél kunnen onderscheppen of posities afgenomen van de andere ploeg. In aanval misten we enkel de afwerking, want kansen hebben we genoeg gecreëerd, door samenspel van het hele team. Ook al was het soms moeilijk om elkaar te vinden tegen een zeer grote tegenspeler, we bleven werken voor elkaar. Als afsluiter van dit verslag toch nog even Louiza extra vermelden. Ze maakt haar debuut in de ploeg meteen tegen de grootste dame uit de competitie en deed dit meer dan goed. Knappe match!
