A: Lauren Nore Xander(1) Senne
V: Saartje Lauri(2) Quinten(1) Loris(1)
wissels: Janne(1) Lieke Stef(1)
De wedstrijd begon al met de verkeerde instelling: “we moeten niet winnen”, want topleague is al binnen.
We startten ook met nog nooit eerder gezien vakken: Loris, Quinten, Lauri, Saartje en Xander, Senne, Lauren, Nore. Op de bank zaten Janne, Lieke, Stef en Joppe, die nog altijd niet mag spelen. De wedstrijd begon wel oké, in verdediging zat het de eerste 5 aanvallen volledig dicht maar helaas werden we in aanval helemaal vastgezet, niet per se door Vobako (ondanks dat zij ook wel goed verdedigden), maar omdat we slechte keuzes maakten, waardoor scoren moeilijk werd. Maar toen we dachten dat we ook aanval 6 van vobako geneutraliseerd hadden, kon Vobako dan toch tot scoren komen door een slechte pas in uitwerking van Loris, 1-0. Een paar aanvallen van beide partijen gingen voorbij maar niemand kwam echt tot goede kansen. Tot Xander na een lange aanval dan toch de korf had gevonden, 1-1 en we veranderden van functie. Na het wisselen kon Vobako al snel een inloper scoren met hun aanvallend sterkste vak, 2-1. Daarna in onze aanval, kreeg Lauri een strafworp nadat Ariana een fout had gemaakt, en die legde ze erin, 2-2. Tot nu toe was het nog spannend... Toen kon Vobako een setje van 2 pakken door een omdraaier en een strafworp, beide omdat we gewoon niet alert genoeg waren: 4-2. Hierna werden er soms wel kansen tot inloper gecreëerd door Loris, maar door de “ballonpasjes” die hij gaf raakten we die ballen ook kwijt. Daarna werd hij er ook direct afgehaald en kwam Stef i.p.v. Loris, Janne i.p.v. Nore en Lieke i.p.v. van Lauren. Vervolgens kwam er een periode van 4 doelpunten van de tegenpartij na elkaar, die ons trouwens keer op keer konden verrassen met een steun te zetten, iemand schijnspits te laten spelen en dan de andere heer te laten inlopen. Maar ondanks dat Stef veel ballen pakte in de rebound, kwam er helaas geen puntje meer voor voorwaarts/molinos. En dan was het rust 8-2.
Tijdens de rustbespreking, werd de focus vooral gelegd op het feit dat we als een team moesten spelen.
De 2de helft begint hoopvol, Stef scoort een strafworp en het wordt 8-3, zouden we nog kunnen terugkomen? Deze hoop werd alleen maar versterkte toen Lauri daarna ook een strafworp erin legde, en toen hadden we onze score van helft 1 al gehaald (8-4). Vobako scoorde daarna weer een doorloper, 9-4. Toen kon Janne ook nog een doorloper maken, 9-5. En daarna werd er weer gewisseld: Loris kwam er terug op i.p.v. Quinten, Lauren voor Lauri en Nore i.p.v. Saartje. En 1 goal van Vobako later (10-5), werd er nog een laatste wissel ingebracht: Quinten voor Senne. Loris kwam toen nog tot shot en scoorde onze 6de goal. De volgende 5 goals van Vobako (doorlopers en schoten) volgden elkaar snel na elkaar op. En alle hoop was verloren. Quinten maakte op het einde nog een goal op vrijworp, en de wedstrijd was gedaan. 15-7, dat was de eindscore. Gedubbeld, dit is duidelijk onder het verwachte niveau van een ploeg die vorig jaar 3 bekers won. En wie zijn schuld dit was?, naar mijn mening?, zowat iedereen, aanvallend was het te egoïstisch (2de helft was minder, zag je ook aan de score) en verdedigend waren we precies juist wakker geworden ondanks dat de wedstrijd om 14:30 was. Hopelijk wordt de bekerwedstrijd tegen Appels veel beter en kunnen we deze ramp snel vergeten. Maar ja, “we moesten toch niet winnen”.
Loris (teleurgesteld, maar ook mee verantwoordelijk voor de uitslag) & Ilse
